W pierwszej wersji „Carmen”, ujęta była w formę zbliżoną do opery komicznej, gdzie fragmenty śpiewane przeplatały się z partiami mówionymi. Fakt ten, według ówczesnego zwyczaju, zamykał jej drogę na scenę Wielkiej Opery paryskiej, premiera musiała się więc odbyć w Operze Komicznej. Uczęszczająca tam publiczność gustowała raczej w lekkich, zabawnych komediach muzycznych i nie w smak jej było tragiczne zakończenie dzieła Bizeta - oto jeden z powodów chłodnego przyjęcia „Carmen”. Ważniejszą jednak przyczyną niechętnego początkowo stosunku publiczności i krytyków było śmiałe nowatorstwo treści. Bizet przełamał bowiem niepisaną tradycję nakazującą czerpać tematy oper ze świata mitów i legend lub też z dawnych epok historycznych i z życia tzw. „wyższych sfer”. W miejsce konwencjonalnych, częstokroć pełnych sztucznego patosu postaci bohaterów wprowadził na sceną operową żywych, współczesnych ludzi - żołnierzy, przemytników i robotnice z fabryki cygar. <br> Żadna z oper nie może poszczycić się taką sławą. Od ponad 100 lat jest archetypem gatunku (P. Kamiński). Historia miłosna, w której zderza sie nie ujarzmione, uwodzicielskie kobiece piękno z męskim pożądaniem i namiętnością zmierzająca ku zatraceniu. Doskonała muzyka, feeryczna i mroczna zarazem, przepowiadająca śmierć od pierwszego aktu. Połączenie uniwersalnej prawdy o losie i przeznaczeniu z żywiołowością materii muzycznej sprawiają, że „Carmen” odbierana jest wciąż jako dzieło aktualne i porywa kolejne pokolenia miłośników opery. <br> <br> In its first version Carmen was written in a form similar to a comic opera, where songs and spoken parts intertwined. This fact, according to the then custom, blocked the work’s way to the stage of Great Paris Opera and the first night had to take place in the Comic Opera. However, the audience of that place preferred light and funny musical comedies and did not appreciate the tragic ending of Bizet’s work - this is one of the reasons of a cold reception of Carmen. However the more important reason for an initial distaste of the public and critics for the opera was its innovative content. Bizet broke the unwritten tradition according to which topics of operas were to be taken from the world of myths and legends or old historical periods and life of the so called “higher spheres”. Instead of conventional heroes, often full of artificial pathos, the composer brought up living and contemporary people - soldiers, smugglers and female workers from a cigar manufactory.